dag 57 Blogger stilte

Het is al enkele dagen stil op mijn blog.  Veel stiltemomenten?
Ja, ik heb nog steeds stiltemomenten. Ik geniet van de natuur, van mijn omgeving en het lukt me nog steeds om positief in het leven te staan.
Wat ik moeilijk vind is om dit iedere keer weer op te schrijven. Ik blijf genieten van het eksterjong dat tegen haar moeder zit te schreeuwen. Van de aalscholvers die 'in formatie' de sloot leeg eten. De puttertjes die nog steeds op bezoek komen. Mijn buurtkindertjes die vrolijk met elkaar babbelen, fietsen en skelteren. De kleuren van de lucht vlak voor het onweer.
Ik ben het blog begonnen om stil te staan bij deze momenten en te delen via dit blog. De laatste tijd merkte ik dat ik het schrijven van het blog ga zien als 'moeten'. Omdat ik heb gezegd dat ik elke dag een stuk ga schrijven, moet ik dat ook doen. Ik ben daar over na gaan denken.

Voor wie schrijf ik dit blog?
Natuurlijk ben ik reuze blij met mijn volgers, de reacties op mijn stukjes en foto's. Maar uiteindelijk schrijf ik om mezelf scherp te houden. Stil te staan bij mijn omgeving en daar positiviteit uit te halen. Dus mag ik nu van mezelf stil staan bij momenten, maar dat hoeft niet elke dag aan het blog toevertrouwd te worden. Het voelt goed nu ik dit besluit neem.

Trouwe volgers ik ben er dus nog, er zullen nog vele stiltemomenten volgen. Worden het er 365, of meer of minder? Jullie gaan het meemaken.

dag 56 Kikkers

Wat me tot nu toe niet is gelukt heeft manlief wel voor elkaar gekregen. De 'brul' kikker  zat aan de overkant van de sloot uit te rusten. Het moment om hem/haar op de foto te zetten.
Elke avond en nacht horen we diverse kikkers naar elkaar brullen. Aan de ene kant van de sloot begint er één en dan hoor je aan de andere kant van sloot een antwoord. Allebei hebben we minuten lang bij de slootkant gestaan, maar geen kikker kunnen vinden.
Ook mijn meest trouwe fans hebben diverse pogingen gedaan om de kikker te vinden. Dus speciaal voor hen deze foto!

dag 55 Ganzen

De laatste tijd zijn de ganzen veel in het nieuws. Veel mensen hebben last van de ganzen. De boeren hebben last van ze omdat ze hun gras opeten.  In woonwijken klagen mensen vaak over de geluidsoverlast omdat ze zo'n lawaai maken. 

Ik kan zelf wel genieten van de ganzen. Ik vind dat ze een 'koddige' uitstraling hebben. Ze waggelen zo leuk. Ze leven in een groep. Als er één gans wegvliegt, vliegen ze allemaal weg.

's Ochtends hoor ik ze vaak al, dan lopen ze enorm te schreeuwen naar elkaar. Als er gevaar dreigt in hun omgeving dan reageren ze al. Bij sommige bedrijven gebruiken ze ganzen als bewaking, goedkoper en makkelijker dan honden.

Doordat de gans weinig natuurlijke vijanden heeft komen ze steeds meer voor. Er zijn natuurlijke middelen om er voor te zorgen dat ze zich minder voortplanten, maar die zijn arbeidsintensief. Er worden nu weer vergunningen afgegeven om ganzen te mogen afschieten. Onbegrijpelijk, eerst komt het door de mensen dat er te veel ganzen zijn. Als we daar dan weer last van krijgen, gaan we op een wrede manier ze verminderen....

dag 54 Vlinder

Iemand vroeg mij waar ik de inspiratie vandaan haal om elke dag ergens over te schrijven. Soms valt dat ook niet mee. Meestal probeer ik er niet al te veel mee bezig te zijn en komt er vanzelf wel iets op mijn pad. Andere keren doe ik er iets meer mijn best voor.
Gelukkig vind ik veel onderwerpen leuk, als ik er over nadenk vind ik alles wat er om me heen gebeurd wel leuk.
Ik hou erg van de natuur, maar ik kan ook enorm genieten van het kijken naar mensen. De meeste mensen zien niet hoeveel wij op de dieren die in de natuur leven lijken.
Ik voel me vaak een vlinder. Ik warm me graag in de zon, ik vladder van de ene leuke bloem naar de andere. Ik hou van kleuren, die maken het leven nèt even leuker.

De vlinder heeft voor veel volken ook een symbolische soms religieuze betekenis. Bijvoorbeeld bij de Indianen in Noord Amerika zie je de vlinder terug in de totempaal. Voor hen is de vlinder het symbool van verandering, vreugde en kleur. Anderen zien de vlinder als de transformatie naar een nieuwe periode. Er is geen ander dier dat zich op deze manier ontwikkeld. Van rups, tot pop en het achterlaten van haar omhulsel, tot het wegfladderen als vlinder.Als ik deze betekenissen lees over de vlinder dan herken ik daar veel in van mezelf. Bijzonder.

Vind je het leuk om vlinders van dichtbij te zien, ik kan je aanraden om eens langs te gaan bij Dekker Anthuriums kwekerij in Waarland. In deze kwekerij hebben ze een vlindertuin aangelegd met fantastische gekleurde vlinders. Zie ook  www.vlindorado.nl

dag 55 Rust

Ik ben altijd al een lichte slaper geweest. Zeker nu het 's ochtends vroeg licht is en 's avonds laat donker wordt, zijn de nachten korter. Met andere woorden, 's avonds ben ik mn bed niet in te krijgen en 's ochtends ben ik de eerste die opstaat. En dat breekt dan toch op een gegeven moment op.
Van meditatie moet je energie krijgen, ik moet dus nog even dooroefenen. Wat dat betreft moet ik op mezelf passen en niet door blijven gaan als mijn lijf aangeeft dat het rust nodig heeft.
Maar ja wie herkent dit niet? Er moet nog even dit of dat en net als je gaat zitten komt er wel weer iets op je pad dat aandacht nodig heeft. Wat dat betreft brengt het schrijven van mijn blog ook rust. Ik zal toch even 'moeten' gaan zitten om een stukje te schrijven.
Dan ga ik nu nog 'even' mediteren, oefening baart kunst zeggen ze toch? Nee ik heb geen foto van mezelf in lotushouding, ik vond dit plaatje een mooie vervanging.

dag 53 Vogelopvang

Een tijdje geleden schreef ik over het nest op de afvoerpijp op het dak bij de buurman. De meeuw zat nog steeds op haar nest en dat was soms duidelijk te horen. Zo duidelijk dat hun zoontje er 's nachts niet van kon slapen. (en als gevolg daarvan de buurman waarschijnlijk ook niet).
Vandaag ging buurman het probleem oplossen. Het was zijn bedoeling om het nest van de pijp af te tillen en ergens anders neer te leggen. Helaas ging dit verkeerd, het nest viel uit elkaar en de twee jonge meeuwenkuikens gleden via de dakgoot op het dak van hun slaapkamer.
Vader en moeder meeuw maakten zich grote zorgen en bleven schreeuwend om het dakje heen vliegen. Er kwam versterking en vervolgens waren ze met zes meeuwen om het dak aan het vliegen en krijsen. Het probleem was nu nog groter geworden....
Ik kon het niet langer aanzien en ben samen met zoonlief gaan helpen. Met onze ladder kon buurman bij het dak komen en heeft hij de kuikens in een emmer mee naar beneden genomen. Daarna hebben wij de kuikens naar de vogelopvang gebracht, waar ze verder kunnen opgroeien.
Ik denk dat buurman nu wel een rooster op zijn afvoerpijp gaat plaatsen.

dag 52 Zon?

De laatste dagen zien we de zon te weinig. Als de zon dan schijnt, zorg ik dat ik snel naar buiten kan om me weer op te laden. Als de zon schijnt ziet alles er vrolijker uit. Je merkt ook dat mensen anders reageren als de zon schijnt. Ze kunnen meer van elkaar verdragen en nemen hun problemen minder serieus.
Als de zon niet schijnt, is het de kunst om op een andere manier dat fijne gevoel van de zon op je huid  vast te houden. Sommigen hebben de zon in hun naam ;-) anderen hangen foto's van de zon in hun werkkamer of zetten de huiskamer vol zonnebloemen....
Wat ook kan helpen is het gevoel op te roepen dat je ervaart als je de zon op je huid voelt.
Trek je even terug en ga ergens rustig zitten. Sluit je ogen en denk terug aan dat moment van de zon op je huid. Neem daar even de tijd voor. Visualiseer de zon. Voel de warmte. Glimlach.
Je zult merken dat je je weer beter voelt. En wie weet, schijnt morgen weer de zon...

dag 51 Snel

Als je een leuk moment wilt vastleggen moet je snel zijn. Ik zag deze grote zwarte Fries (paard) in de wei op zijn rug liggen. Kennelijk had hij jeuk op zijn rug, want hij lag lekker te schurken. Een heel grappig gezicht met alle 4 die grote benen de lucht in. Gelukkig had ik mijn camera bij me. Maar voordat ik de lensdop had verwijderd, had ingezoomd en scherp gesteld.... was het moment voorbij.
Hij bleef nog even zitten, voordat hij zijn grote lijf weer omhoog duwde. Ook een grappig gezicht zo'n zittend paard in de wei. Net alsof ik hem zo heb afgericht en ZIT riep.

Wel een goed idee om weer met mijn camera op stap te gaan, want de moment liggen (of zitten) voor het oprapen....

dag 50 Twee werelden

Nog steeds onder de indruk van de lezing van vrijdagavond, stond ik zaterdag weer snel met mijn beide benen op de grond. Ik ben druk bezig mijn fiets te verkopen. Aangezien ik al weet wat voor fiets ik wil hebben gaat het er nu om hoeveel ik terug krijg voor mijn huidige fiets. Dus van het spirituele vlak ben ik terug in de materiële wereld.
Tijdens de lezing vertelde Tijn Touber daar al over. Het is niet moeilijk om in een klooster mee te gaan in de wereld van meditatie en alle rituelen die daarbij horen. Het is lastiger om dat vast te houden als je terug bent in de 'gewone' wereld. De kunst is om je spirituele kant te behouden en die te verweven in je gewone leven. Dat is hem aardig gelukt, dus het moet mogelijk zijn ;-)
Ik merk dat het gewoon veel oefenen is. Met mijn stiltemomenten stap ik al even terug uit de gewone wereld, dat is een eerste stap. En zoals met alles is dit ook een weg die je rustig moet bewandelen.
Ik geniet nog steeds met volle teugen van de natuur en nog meer op een dag als vandaag als de zon zo heerlijk gaat schijnen. Insecten zoemen af en aan, net als dit bezige bijtje op de margriet.
(o ja en mijn fiets is verkocht, nieuwe fiets aangekocht, binnenkort fiets ik nog lichter over de weg)

dag 49 Stadsverlichting

Stadsverlichting...... Dit gaat niet over de bekende lantaarnpaal.
Ik was uitgenodigd om te gaan luisteren naar een lezing van Tijn Touber. Ik ben daar blanco naar toe gegaan. Normaal gesproken bereid ik me overal goed op voor. Nu liet ik me leiden naar de locatie. Ik wist niet wie Tijn Touber was en waar hij over zou gaan spreken.
Het is een knappe man met een warme stem. Een man met een missie die jaren als yogi heeft geleefd. De kern van zijn lezing gaat over meditatie. We kunnen met zijn allen de wereld veranderen, de wereld beter maken door te gaan mediteren.
Mensen die mediteren hebben niet alleen een positief effect op zichzelf maar ook op de omgeving om zich heen. Er ontstaat een coherent veld om de mens heen. Dit veld zorgt voor harmonie, afstemming en flow. Door samen te stil te zijn (te mediteren) ontstaat een nog groter veld dat invloed uitoefent op de omgeving. Dit noemen ze transcendente meditatie.
Tijn heeft er samen met zijn partner Kris een mooi boek over geschreven dat Stadsverlichting heet. Lees het boek en je bent om. 
We kunnen als mens ècht de wereld een stuk beter maken. En dat kost...... helemaal niets!

dag 48 Breuk

Breuk is weer zo'n raar woord. We hebben de laatste dagen wolkbreuken gehad. Je kunt je been breken en dat noemen we dan ook een breuk. En je kunt een breuk hebben in een vriendschap of relatie.
Ik heb de laatste dagen een breukje gehad met mijn blog. Drukbezet, een vol hoofd en een volle agenda. Maar net als op deze foto is er altijd een lichtpunt (lichthoek in dit geval) en pak ik de draad weer op.

dag 47 Zingen in de regen

Vanmorgen hoorde ik de regen op de ramen kletteren. Ik keek de avond daarvoor nog op de buienradar en die gaf aan dat er in mijn omgeving slechts 0,1 mm regen zou vallen. Zo klonk het niet vanmorgen vroeg.
Ik fiets elke dag naar mijn werk. Dus het regenpak opgezocht (ik heb al weken niet in de regen gefietst) en dapper op de fiets gestapt. Het is ruim 6 kilometer fietsen naar mijn werk.
De eerste 4 kilometer dacht ik steeds, het valt best mee, dit is goed voor de natuur, die heeft nog lang niet genoeg water gehad. Toen voelde ik een druppel water langs mijn hals mijn shirt binnenlopen. Het regenpak begon door te lekken....
Ik was al over de helft dus ik deed mijn uiterste best positief te blijven denken. Ik fietste net door een park en ik dacht aan de bomen en struiken in dat park die blij waren met al dat water.
Nog iets verder voelde ik ook een straaltje water mijn schoen binnenlopen. De positiviteit spoelde met het regenwater steeds verder weg.
In de verte voor mij fietste een andere dappere fietser. Dichterbij gekomen zag ik dat het een moeder was met een kindje voorop. Ik zag haar niet alleen, ik hoorde haar ook hardop zingen. Ik haalde haar in en ik moest lachen om haar gezang. Zij vertelde dat haar kindje graag in de regen zong, vandaar.
Natuurlijk moet je blijven zingen in de regen. Heerlijk zo'n positief mens 's ochtends vroeg in de regen. Mijn dag was weer goed. Dank je wel dappere moeder met kindje in de regen!